mięknąć

mięknąć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IVb, mięknąćnę, mięknąćnie, mięknąćnij, mięknąćmiękł || mięknął, miękli {{/stl_8}}– zmięknąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVb {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stawać się miękkim (w zn. 1.); tracić sztywność': {{/stl_7}}{{stl_10}}Podgrzany wosk zmięknął. Śliwki, gruszki dojrzewając, miękną. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stawać się uległym, ustępliwym; tracić stanowczość, bezwzględność, surowość': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawsze mięknie pod wpływem łez i niewinnego spojrzenia żony. Długo musiał prosić, ale w końcu zmiękła. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stawać się tkliwym, czułym, skłonnym do płaczu; wzruszać się, rozczulać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mięknę na widok bezradnego dziecka. Zmiękła zupełnie i rozpłakała się. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stawać się mniej intensywnym, łagodnym; tracić ostrość, gwałtowność': {{/stl_7}}{{stl_10}}Miękł jej głos, gdy rozmawiała z dziećmi. Na jej widok zmiękło mu spojrzenie. Dźwięki stopniowo miękły. {{/stl_10}}